"Γύρο από το σπίτι μου είχε γίνει Καϊρο..."

Διαβάστε απόσπασμα από την συνένετευξη που έδωσε η Δήμητρα Παπαδοπούλου στο περιοδικό Down Town...

Έχεις μια αντίφαση όσον αφορά τη δημόσια εικόνα σου: Ενώ δείχνεις πολύ χύμα, στα θέματα της δουλειάς γίνεσαι...πώς να σ’ το πω κομψά...
Δεν θέλω το κομψό, θέλω το άκομψο.

Γίνεσαι σκύλα.
Έτσι είναι η φύση μου. Όταν δουλεύω, μπορεί να γίνω σκύλα, αλλά περισσότερο με τον εαυτό μου. Μακάρι να ήμουν σκύλα, αλλά δεν μπορώ. Αν τσακωθώ με ηθοποιό, αισθάνομαι άσχημα μετά. Όσο για τη δουλειά, τα δίνω όλα και
μετά βαριέμαι. Και ξανά μου έρχεται η έμπνευση και πάλι από την αρχή. Δεν μπορώ να λειτουργήσω με τεχνική. Ή το έχω ή δεν το έχω. Και δεν με απασχολεί κιόλας. Τώρα είμαι στη φάση του δεν βαριέμαι. Ίσως να οφείλεται και στην κρίση;

Έχεις βρεθεί ποτέ σε κατάσταση ηττοπάθειας;
Το έχω περάσει και εγώ αυτό το στάδιο όταν τελείωσαν οι "Απαράδεκτοι". Μου φαίνονταν όλα αδιάφορα και ένιωθα ότι δεν είχα τίποτα άλλο μέσα μου να δώσω. Έπαθα κατάθλιψη, πήγα σε ψυχολόγο, το πάλεψα με τον εαυτό μου χρόνια, δεν έβγαινα έξω, δεν είχα διάθεση για δημιουργία και ήμουν με τις παρέες μου και τις σχέσεις μου σε πολύ χαμηλούς τόνους.

Πρόσφατα άλλαξες σπίτι-έπειτα από είκοσι χρόνια στη Φυλής μετακόμισες στα πέριξ της Πανόρμου. Γιατί;
Γιατί κάποια στιγμή βαρέθηκα, ζοριζόμουν, γιατί η κατάσταση γύρω γύρω είχε γίνει Κάιρο, κι έτσι αποφάσισα να
αλλάξω περιοχή. Με ξεπερνούσε ό,τι συνέβαινε εκεί.

Τη σεξουαλική μας ζωή πώς τη βλέπεις;

Βλέπω μια λιγούρα γύρω  από το σεξ – όχι για σχέση, αλλά για σεξ. Επίσης με έχει κουράσει να βλέπω απελπισμένες να κοιτάνε το πορτοφόλι του άλλου και όχι το πώς είναι ή αν τους «κάνει» κάτι.

Εσύ το κοιτάς αυτό στις σχέσεις σου;
Καμία σχέση. Εγώ πάντα στους συντρόφους μου ήμουν «φτωχολογιά, για σένα κάθε μου τραγούδι». Αλλά σε κάθε μου σχέση.